Η μικρή μπαλαρίνα



Γράφει: Μαίρη Κάντα



Είμαι μία μικρή μπαλαρίνα από αυτές που βγαίνουν από τα κουρδιστά κουτιά. Για χρόνια βρισκόμουν σε ένα κατάστημα παιχνιδιών, ξεχασμένη. Κανένας δεν ήθελε να με αγοράσει. Τι και αν χόρευα κάθε φορά που δύο παιδικά χέρια με έβγαζαν από το κουτί; Γρήγορα με ξεχνούσαν καθώς έβλεπαν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στο απέναντι διάδρομο.

Καθώς περνούσε ο καιρός, έχανα την ελπίδα μου. Κανένας δεν θα ήθελε να με αγοράσει. Θα περνούσα όλη την ζωή μου σε αυτό το κατάστημα. Μία μέρα όμως έγινε κάτι που αναπτέρωσε το ηθικό μου. Ήρθε μια κυρία και έψαχνε να βρει μία όμορφη μπαλαρίνα για να την χαρίσει στη κόρη της. Με πλησίασε και της χάρισα το ομορφότερο χαμόγελο μου. Αυτό ήταν. Η κυρία με αγόρασε και εγώ βρέθηκα να κάνω παρέα στο κοριτσάκι της. «Ειρήνη» είναι το όνομα της.

Κάθε πρωί η Ειρήνη με κουρδίζει, ανοίγει το κουτί και βγαίνω και χορεύω. Από την πρώτη κιόλας στιγμή πρόσεξα ένα στρατιωτάκι που στεκόταν απέναντί μου και με κοίταξε στα μάτια. Από εκείνη την μέρα περιμένω να ανοίξει το κουτί μου για να τον αντικρύσω. Θέλω να του μιλήσω. Να προλάβω να του πω όσα νοιώθω γι αυτόν. Για τον έρωτά μου. Είμαι όμως εγκλωβισμένη. Η ευτυχία μου διαρκεί όσο παίζει το τραγούδι και εγώ χορεύω γύρω-γύρω στον ίδιο ρυθμό. Μετά το κουτί κλείνει και εγώ βυθίζομαι και πάλι στο σκοτάδι.

Περισσότερα εδώ http://www.best-news.gr/news/mia-mikri-mpalarina/

Σχόλια