Γιάννης Μιχαήλ: "Όταν σε κυριεύσει η μουσική δεν φεύγει ποτέ"»

Επιμέλεια: Μαίρη Κάντα

Ο Γιάννης Μιχαήλ κυκλοφορεί το νέο του τραγούδι «Σε θυμήθηκα» και μας συστήνεται μέσα από αυτή την συνέντευξη. Μιλώντας για την μουσική του εξομολογείται πως «πηγές έμπνευσης είναι προσωπικές στιγμές, στιγμές φίλων, συναισθηματική φόρτιση. Ακόμα και μία εικόνα ή μία φωτογραφία συνήθως από το παρελθόν».  Ένα από τα απωθημένα του, όπως ο ίδιος λέει, είναι να συνεργαστεί με την Νατάσσα Θεοδωρίδου στο μέλλον. Τέλος, μιλώντας για την δισκογραφική του εταιρεία αναφέρει: «Η ‘Quooack music’ εκτός του ότι δίνει βήμα σε πολλούς νέους καλλιτέχνες μας κάνει και νοιώθουμε όλοι σαν μία παρέα, μία οικογένεια, κάτι που είχα πολλά χρόνια να το δω να συμβαίνει στο χώρο μας.»

.Ποιος είναι ο Γιάννης Μιχαήλ;

Νομίζω πως είμαι, όπως οι περισσότεροι από εμάς, μία πολυσύνθετη προσωπικότητα. Με τα πάνω και τα κάτω μου. Με τα καλά και τα κακά μου. Η απόλυτη ηρεμία από την μία και η τρέλα από την άλλη. Ισορροπία θέλω να πιστεύω πώς λέγεται. Λίγο από όλα αλλά στις σωστές δόσεις..

Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με την μουσική;

Άρχισα πιάνο στα 5. Χωρίς να το θέλω. Οι γονείς το επέλεξαν. Συνέχισα σχεδόν μέχρι τα 16 και πάλι χωρίς να το θέλω πραγματικά. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο πιάνο και την θεωρία της μουσικής στα 17 και τότε άρχισα να καταλαβαίνω πόσο σημαντικό ήταν όλο αυτό για μένα. Τότε μπήκε στη ζωή μου για πρώτη φορά η τεχνολογία και άλλαξαν όλα.

Μετά από πολλά χρόνια live καριέρας, η πρώτη σας προσωπική δισκογραφική δουλειά είναι γεγονός. Μιλήστε μας για αυτή.

Παρόλο που έχω γράψει και έχω ενορχηστρώσει τραγούδια για πολλούς και γνωστούς τραγουδιστές, αυτή την φορά που πήρα μόνο το ρόλο του τραγουδιστή ήταν όλα διαφορετικά. Το πρώτο μας τραγούδι κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες. Λέγεται «Σε θυμήθηκα» σε στίχους και μουσική του Λεωνίδα Καρύδη. Είναι μία πολύ ωραία μπαλάντα. Τώρα είμαστε σε προετοιμασία για την κυκλοφορία του δεύτερου single και πιστεύω μέχρι το τέλος του χρόνου θα παρουσιάσουμε ένα ολοκληρωμένο album.

 Το τελευταίο διάστημα ακούγεται πολύ το «Σε θυμήθηκα». Εσείς, τι θα θέλατε να ξεχάσετε;

Γενικά πολλά δεν θέλω να θυμάμαι. Κυρίως πρόσωπα και καταστάσεις που τα έχω συνδυάσει με άσχημες στιγμές. Τα αφήνω πίσω. Θα ήθελα να μπορώ να ξεχάσω άτομα που με πρόδωσαν. Σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο. Δύσκολο μεν αλλά όχι ακατόρθωτο.

 

Γιατί έγινε τώρα η πρώτη σας προσωπική δουλειά και όχι νωρίτερα; Ήταν δική σας επιλογή ή απλά έτυχε;
Μέχρι τώρα είχα επιλέξει να βρίσκομαι πίσω από τους τραγουδιστές που έγραφα ή συνεργαζόμουν μαζί τους. Ξαφνικά μου έγινε μια πρόταση από τον παραγωγό  μου τον Ανδρέα Κωνσταντινίδη ένα βράδυ που με παρακολουθούσε σε ζωντανό πρόγραμμα. Μου ζήτησε να τραγουδήσω εγώ. Μου πήρε περίπου ένα μήνα να το σκεφτώ και αποφάσισα να το τολμήσω. Η αλήθεια είναι πως προτιμώ να δουλεύω σε live προγράμματα και ο ρόλος μου στο studio να είναι εντελώς διαφορετικός. Είχα συνηθίσει τόσα χρόνια να κατευθύνω εγώ τους τραγουδιστές κατά την ηχογράφηση και τώρα βρέθηκα στη θέση τους. Όμως το αποτέλεσμα δείχνει να μας δικαιώνει. Μάλλον και έτυχε και εύχομαι να πέτυχε!

Τι σημαίνει για εσάς η μουσική;

Καθαρά τρόπος έκφρασης. Είναι μία άλλη γλώσσα που μου επιτρέπει να μιλάω με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Εκφράζει συναισθήματα και καταστάσεις. Περιγράφει στιγμές αληθινές και όχι μόνο. Είναι ένα κομμάτι ζωής. Λίγο από τον εαυτό μου.

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που ακούει την μουσική που γράφετε;

Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο «πρώτο» ακροατή. Φίλοι ή συγγενείς που μπορεί εκείνη την στιγμή να είμαστε μαζί ή να μιλάμε στο τηλέφωνο. Έχει τύχει ακόμα και σε άσχετο να βάλω να ακούσει κάτι καινούριο για να δω πως θα αντιδράσει.

Υπήρξαν στιγμές που νοιώσατε αδικημένος στο επαγγελματικό χώρο;

Όλοι νομίζω έχουμε νοιώσει και αδικημένοι πολλές φορές και ωφελημένοι κάποιες άλλες. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε σε αυτές τις στιγμές. Ακόμα και αν έχουμε αδικηθεί πρέπει να καταβάλλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια για να αποδείξουμε πως αξίζαμε το αντίθετο.

Έχετε νοιώσει την ανάγκη να πείτε «ευχαριστώ» σε κάποιο άτομο; Και αν ναι, γιατί;

Στον πατέρα μου που δεν ζει πια αλλά πρόλαβε να με δει να καταξιώνομαι. Στη μητέρα μου που πάντα με στηρίζει και σε όλους τους ανθρώπους που πέρασαν από την ζωή μου, με όποια ιδιότητα κι αν είχαν και στάθηκαν ειλικρινείς δίπλα μου σε καλές και κακές στιγμές.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας τραγουδιστής;

Μου αρέσουν πολλοί. Και Έλληνες και ξένοι. Επειδή όμως έχω μεγαλώσει μαζί του και είναι ο μόνος που έχει μελετήσει την φωνή του και τον τρόπο που τραγουδάει θα σας πω ένα όνομα, George Michael. Νομίζω πως είναι ίσως ο κορυφαίος τραγουδιστής του πλανήτη. Και υποκειμενικά αλλά και αντικειμενικά.

Τι σας φοβίζει;

Ο κόσμος που ζούμε με φοβίζει. Δεν είναι αυτός που είχα φανταστεί από παιδί. Πιο πολύ με φοβίζει που δεν κάνουμε τίποτα για να τον αλλάξουμε. Δεν επαναστατούμε όσο πρέπει.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Τα τελευταία 2 χρόνια ασχολούμαι με μουσική για θέατρο. Γράψαμε ένα υπέροχο παιδικό musical με τον φίλο και συνεργάτη τον Παναγιώτη Καποδίστρια με τίτλο «Η ακρίδα που δεν μπορούσε να πει το ρο» το οποίο πήγε πολύ καλά και θα συνεχιστεί για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Ρένα Βλαχοπούλου και μέσα από αυτό μπήκα και στην παραγωγή κάποιων μικρών παραστάσεων. Τώρα ετοιμάζουμε και κάτι καινούργιο. Παράλληλα ετοιμάζω με καλούς φίλους και πολύ καταξιωμένους στο χώρο μια κινηματογραφική ταινία που θα προκαλέσει αίσθηση. Συζητάμε και κάτι τηλεοπτικό. Δεν κάνω σχέδια συγκεκριμένα. Το αφήνω λίγο στην τύχη και ότι καλό έρχεται το προχωράω. Εξάλλου  «όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο θεός γελάει»…

 

Ποιο όνειρο σας δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;

Πολλά. Υπάρχει άνθρωπος που σταματάει να κάνει όνειρα; Θα ήθελα, ας πούμε να μπορώ να ζω κάπου απομακρυσμένα αλλά ταυτόχρονα να είμαι δίπλα σε όλες τις εξελίξεις. Να ένα όνειρο. Να μπορέσω να διακτινιστώ. (χαχαχαχα! )